Nie wiem co dalej będzie!!!

 Nie wiem co mam napisać. 

Nigdy nie pisałam tu na temat mojego prywatnego życia. 

Blog miał być miejscem gdzie pokazuję swoje prace.  

Ale niestety, moje marzenia, plany, życie zawaliło się w ciągu jednej sekundy. 

Z trudem piszę dzisiejszego posta. 

24 czerwca w ciągu jednej sekundy wszystko się zmieniło. 

Straciłam wzrok w prawym oku, moim mocniejszym oku.

Tak nagle coś zakuło w prawej skroni, jakby sztuczne ognie wystrzeliły w oku i zawirował świat. Miałabym pretensje do siebie gdym nie chodziła na badania i nie pilnowała moich oczu. 

Okulistykę w "najlepszym" podobno szpitalu na Śląsku tylko w tym roku odwiedziłam 7 razy. 

12 czerwca zaledwie na nie całe dwa tygodnie przed tym co mnie spotkało lekarz postawił złą diagnozę, a wcześniejsze wizyty okazały się ignorancją z ich strony.

Dwa tygodnie później jak byłam na pogotowiu okulistycznym byli zaskoczeni jak do tego doszło. 

Na moje pytanie czy odzyskam wzrok powiedzieli - nie wiem. Szok i płacz.

Wyznaczyli wizytę kontrolną i na tym koniec. 

Żadnego skierowania na badania, żadnego szukania przyczyny chociaż lekarze powiedzieli, że trzeba znaleźć przyczynę. 

Dopiero lekarz rodzinny wystawił mi skierowanie na szereg badań, 

dodatkowo poprosiłam o skierowanie do neurologa - dostałam bez problemu.

W tym tygodniu dzięki pomocy znajomego miałam prywatną wizytę i znowu usłyszałam, że nie wiadomo czy odzyskam wzrok. 

Jak żyć, jak pracować skoro pisanie i czytanie sprawia problem? Publikacja moich prac bez pomocy życzliwych mi osób jest na razie bardzo trudna. A do zaprezentowania mam biżuterię,  maskotki, chusty i dwie świece tyle ile udało mi się zrobić do 24 czerwca.

Ocen łez, który wylałam przez ostanie trzy tygodnie ugasiłby nie jeden pożar.